اسپلنکتومی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک

سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به پوپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک (idiopathic thrombocytopenic purpura,itp) که با وجود درمان استروئیدی، پلاکت آنها افزایش ندارد و یا با قطع استروئید پلاکت آنها افت میکند. اسپلنکتومی انجام می شود. این مطالعه به منظور، بررسی اثر اسپلنکتومی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک مزمن انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کوهورت بصورت گذشته نگر، بر روی کلیه بیماران مبتلا به itp که طی 10 سال بدلیل عدم پاسخ به درمان دارویی در بیمارستانهای شهید بهشتی و شهید یحیینژاد بابل تحت عمل اسپلنکتومی قرار گرفتند، انجام شد. از پرونده این بیماران سن، جنس، زمان شروع درمان دارویی، زمان انجام اسپلنکتومی، تعداد پلاکت هنگام تشخیص بیماری، قبل و بعد از عمل، پاسخ به درمان (میزان بهبودی) و نیاز به درمانهای دیگر استخراج و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه تعداد 41 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد پلاکت بلافاصله پس از اسپلنکتومی در 4 بیمار (8/9%) بهبود نسبی پیدا کرد و در 37 بیمار (2/90%) بهبود کامل یافت. عدم پاسخ در هیچ بیماری دیده نشد. در پیگیری بیماران با میانه 12 ماه (1 تا 101 ماه)، شکست درمان در 4 بیمار (8/9%)، بهبود نسبی در 2 بیمار (9/4%) و بهبودی کامل در 35 بیمار (3/85%) دیده شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه، نشان داد که اسپلنکتومی درمان مناسب جهت بهبود پایدار در بیمارانی است که به درمان دارویی پاسخ نداده اند.